We hebben ze, onze winnaars. Rob Manders en Jacco van der Wolf deden mee aan onze actie en wonnen een jaar lang gratis trainen onder begeleiding van topcoach Ikram Choho. Een unieke prijs, een unieke coach. “Mensen kunnen alleen zelf het beste uit zichzelf halen, daarvan ben ik overtuigd. Het enige wat ik doe, is ze daarbij helpen.” Wat mogen de winnaars van Ikram verwachten? In gesprek met een topcoach.
“Mijn observatievermogen en mijn nieuwsgierigheid. Die combinatie vooral. Na twintig jaar ervaring ben ik nog net zo nieuwsgierig naar mensen als op dag één: waarom doen mensen wat ze doen? Hoe komt het dat de ene persoon zich in een bepaalde situatie heel zelfverzekerd gedraagt, terwijl de andere persoon, van dezelfde leeftijd, met dezelfde opleiding en werkervaring, helemaal op is van de zenuwen? Die verschillen fascineren mij. Dat komt denk ik doordat ik uit een groot gezin kom, en dus al heel jong heb geleerd dat iedereen zijn eigen stijl ontwikkelt om succesvol te zijn in het leven dat hij leeft.”
“Al tijdens mijn eerste ‘echte’ baan als onderzoeker kwam ik erachter dat ik heel warm loop voor de gedachte dat mensen niet voor altijd vast zitten aan een bepaald gedrag. Je kunt je gedrag ontwikkelen. Je leven lang, ongeacht hoe oud je bent. Tegenwoordig weten ze uit neurowetenschappelijk onderzoek dat het inderdaad zo is dat je niet met één stel hersenen geboren wordt, en dat je het daar dan maar mee moet doen. Hersenen passen zich aan aan wat jij doet.
Als coach ga ik dan ook niet uit van de fixed mindset, maar van de growth mindset. Via allerlei gesprekken en oefeningen help ik mijn coachees om op een andere manier naar zichzelf en hun gedrag te kijken. Wat doe je wanneer en waarom? Wat wil je bereiken en hoe moet je je gedrag aanpassen om dat te bereiken?
Maar let wel: ik ben zeker niet de expert op het gebied van iemands gedrag en leven. Dat is die persoon zelf. Wat ik doe, is die expertise zichtbaar en bruikbaar maken. Waar het mij tijdens elke coaching om gaat, is dat iemand leert vissen in plaats van dat hij een vis krijgt. Dat kan in het begin van het traject wel eens frustrerend zijn. Als je honger hebt, wil je namelijk gewoon die vis.”
“Dat als je iets wilt veranderen in je leven, jij het moet doen. Jij, en niemand anders. Ik heb goed nieuws en slecht nieuws, zeg ik wel eens tegen mijn coachees. Het slechte nieuws is: het ligt aan jou. Het goede nieuws is: het ligt aan jou.”
“De winnaars krijgen ieder natuurlijk hun eigen traject. Elk van hen kiest een inspirerende startplek, bijvoorbeeld het strand of juist midden in de stad, die we markeren als beginpunt van een individuele reis. Dan volgt een eerste gesprek, waarin we een zo scherp mogelijk beeld proberen te krijgen van waar de reis naartoe moet leiden. Hoe duidelijker de eindbestemming, hoe effectiever het traject zal zijn. Samen bepalen we vervolgens welke trainingen op die route liggen. Die trainingen worden afgewisseld met individuele coachingsgesprekken, die we gebruiken als kompas.
Ik hou ervan om verrassende oefeningen te doen. Bijvoorbeeld: een vreemde aanspreken op straat, om vervolgens te reflecteren op wat je daar nou zo moeilijk of makkelijk aan vond. Die afwisseling van gesprekken en spannende oefeningen ervaren mijn coachees vaak als heel effectief.”
“Ik ben superblij met dit traject. Die combinatie van trainingen en individuele coaching is een luxe die niet veel mensen kennen. Daardoor kunnen we ook echt een stip aan de horizon zetten. Vooral daar kijk ik heel erg naar uit: samen met de winnaars kijken waar ze nu staan en waar ze naartoe willen. En daar dan vol voor gaan. En ja, verder ben ik natuurlijk ook heel erg nieuwsgierig naar de mensen achter de winnaars.”
Ikram studeerde culturele antropologie en was een tijdje research associate in Mali en Soedan. Intussen werkt ze al tien jaar als trainer, coach, teamcoach bij Boertien Vergouwen Overduin. Ze maakt mensen graag bewust van verschillende bedrijfsculturen. Wat ‘normaal’ is in het ene bedrijf hoeft niet zo te zijn in een andere organisatie.
Ikram woont in Amsterdam en is moeder van Joenis (13) en Tarik (7). Beide jongens zijn erg bijdehand, waardoor ze zich ook wel eens achter de oren krabt: doe ik het wel goed zo? Waarom zeg ik eigenlijk wat ik zeg? Kinderen opvoeden is wat haar betreft een vorm van zelfcoaching op hoog niveau.